Another picture-heavy post, I'm afraid. I can't help it the light is good and the surroundings are pretty. As always, click through and head on over to Flicker for better quality, larger, and more pictures. Weer een post met veel foto's vrees ik. Ik kan er ook niet aan doen dat het licht goed zit en de omgeving mooi is! Zoals altijd, klik op de foto's om dan naar de Flickr site te gaan voor betere kwaliteit, grotere versie, en meer fotos.

First up: Wall Drug store. Another iconic I-90 visit. I did not know it existed until I found it mentioned over and over again in guidebooks and friends' suggestions. Even without those, you sure will know it exists, if you ever drive anywhere along the I-90. Probably for about 500 miles I came across billboards for this crazy tourist trap and rather fun for those who love the wild west of mythic times. I wouldn't plan a trip around visiting, but if you happen to be near, just drop by and get some free ice water. And a donut. They were great. Eerste stop: Wall Drug store Nog zo'n typische I-90 stop. Ik wist niet dat het bestond, tot ik het met regelmaat zag vermeld staan in reisgidsen en tips van vrienden kreeg. Zelfs zonder die hints weet je dat het bestaat als je ooit ergens op de I-90 rondrijdt. Wellicht al zo'n 800km op voorhand krijg je de eerste reclameborden te zien. (Ja, daar staat heus geen 0 te veel!). 't Is een toeristentrekpleister, en geweldig voor wie van het romantische wilde westen houdt. Ik zou er niet voor uit de weg gaan, maar het lag op de route en dan is het altijd handig om daar even een bekertje gratis koud water op te pikken. De donuts zijn er ook geweldig.

Next up was Custer State Park. A friendly couple in the Wagon Wheel in Interior suggested I spend some time here, and I am glad I did! Worth the extra entrance fee (not a National Park for which I already have a pass, but a State Park). Lots of wildlife and amazing scenery. It is home to the largest buffalo herd that still roams wild. Volgende stop was Custer Staatspark. Dit stond oorspronkelijk niet op mijn lijstje, maar een vriendelijk koppel in de Wagon Wheel Inn in Interior stelde voor dat ik een ommetje maakte langs hier, en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Het is een extra toegangskaartje, want het is een staats- en niet nationaal park (daar heb ik al mijn jaarabonnement voor). Hier vind je de grootste kudde bisons die nog vrij rondlopen.

Penultimate stop for the day: Crazy Horse Memorial. I'm not sure how to describe it. It is, in any case, a conscious attempt to create a memorial for the native American Indians, who are still present in the region. With Mount Rushmore about 30 minutes away, it is a powerful gesture to reclaim their narrative in the history of 19th century America. When finished, the four presidents of Mt Rushmore will easily fit into the waving hair of Crazy Horse. The project does not take federal or state money and lives entirely of donations (including the $11 entrance fee and the optional $4 bus ride closer to the statue). Voorlaatste stop voor de dag:Crazy Horse herdenkingsmonument. Ik weet niet goed hoe het te beschrijven. Het is in elk geval een bewuste poging om een monument te creëren voor de oorspronkelijke bewoners van Amerika. Met Mount Rushmore zo'n 30 min rijden hiervandaan is het een straf gebaar om die kant van het verhaal van de VS in de 19e eeuw ook te belichten. Wanneer het ooit af is (geen einddatum in zicht!) zullen de vier presidenten van Mt Rushmore met overschot passen in de wapperende haren van Crazy Horse. Het project ontvangt geen geld van officiële instanties (staats- of federaal niveau) en is volkomen afhankelijk van donaties (vb. $11 toegangsticket en $4 voor wie de bus wil om dichter bij te kijken).

It was only in comparison with Mount Rushmore that I truly began to appreciate the motivations and the passion behind the Crazy Horse Memorial. Mt Rushmore felt clinically clean, and a bit sugary patriotic. Perhaps I just don't get it because I am a foreigner. The site is clearly not designed for people like me, because nowhere was there a sign listing the four presidents (I can't name them all, I have to admit!). The site is such a strong part of the collective memory of US citizens that there is no need, everybody knows. (Except me). Het was maar in vergelijking met Mount Rushmore dat ik iets begon te begrijpen van de motivatie en de passie rondom Crazy Horse monument. Mt. Rushmore voelde veeleer "properkes" en clinisch aan, en mierezoet van de vaderlandsliefde. Misschien dat ik het gewoon niet kan voelen, als een buitenlander. In elk geval is deze plek helemaal niet voorbereid op buitenlanders zoals ik, want nergens zag ik een bordje dat alle vier presidenten netjes opsomde (en ik moet toegeven dat ik ze echt niet alle vier kan benoemen). Maar deze plek is zo intiem verbonden met het collectieve geheugen van de VS dat daar helemaal geen nood toe is, iedereen weet wat hier afgebeeld is (behalve ik).

So instead, let me close with this wonderful view of the Black Hills, as seen in Custer State Park. At least we can all agree that this is a pretty sight. Laat me dus afsluiten voor vandaag met dit fantastische landschap, de Zwarte Heuvels, zoals je ze in Custer Staatspakr vindt. Daar kunnen we het wel over eens worden denk ik, dat dit een mooi zicht is.